Ks. Lech Otta

Ks. Lechowi Otta – ur. 29 sierpnia 1948 roku w Gołębinie Starym koło Czempinia, w powiecie kościańskim. W 1973 roku na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu uzyskał stopień magistra teologii, a rok później otrzymał święcenia kapłańskie. Po święceniach był na kilku placówkach wikariuszowskich, między innymi w Murowanej Goślinie, Zytowiecku i Lubaniu. W 1986 roku został skierowany do pracy w Środzie Wielkopolskiej, gdzie objął kapelanię Komendy Powiatowej Policji, Aresztu Śledczego i Szpitala. Szybko stał się jednym z najważniejszych średzian, dając się poznać nie tylko jako kapłan, ale także jako prawdziwy społecznik, człowiek, dla którego życiową pasją stało się rozwiązywanie różnych problemów nękających naszą społeczność. To on powołał Stowarzyszenie Abstynentów „Nowe Życie” i pełnił opiekę nad anonimowymi alkoholikami. Prowadził telefon zaufania poświęcony uzależnieniom i przemocy w rodzinie. Razem z policjantami jeździł na drogowe patrole i rodzinne interwencje. Jego pomoc była niezwykle cenna – ks. Lech doskonale znał środowisko, miał rzadko spotykaną zdolność docierania do ludzi i setki pomysłów na rozwiązywanie najtrudniejszych problemów.

Wiele księdzu zawdzięczają mieszkańcy pobliskiego Jarosławca, gdzie opiekował się kaplicą. Uruchomił i wspierał świetlicę dla dzieci. Prowadził różnorodną działalność charytatywną. Był współzałożycielem Koła Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej i przez wszystkie lata jego wiernym przyjacielem. Szybko też zdobył przyjaciół wśród uczestników Ogólnopolskiego Festiwalu Wokalno – Instrumentalnego w Środzie Wielkopolskiej. O problemach ludzi starych i kalekich pisał często na łamach miesięcznika „W kręgu rodziny Kolegiackiej”. Powszechnie szanowany dwukrotnie został wybrany przez czytelników „Gazety Średzkiej” Średzianinem Roku. Nie jest to jedyne wyróżnienie, ksiądz Otta otrzymał także statuetkę „Czarnej Róży” w plebiscycie „Wojtki 99” przyznaną przez słuchaczy Radia Gniezno i czytelników „Przemian na Szlaku Piastowskim”; otrzymał również brązową odznakę nadaną przez ministra sprawiedliwości „Za zasługi w pracy penitencjarnej” oraz liczne wyróżnienia od organizacji pozarządowych – w tym odznakę TPD – Przyjaciel Dziecka – a także listy gratulacyjne i honorowe dowody uznania. Uhonorowany został również „Orderem Uśmiechu”.