Ignacy Stołowski

 

Uchwałą Nr XVII/248/2000 Rady Miejskiej w Środzie Wielkopolskiej z dnia 30 października 2000 roku nadano medal honorowy „Ad valorem”:

Ignacemu Stołowskiemu – (1902-2000) Powstaniec Wielkopolski, ur. 26 czerwca 1901 roku w  Bieganowie  pow. Środa.W połowie lutego 1919 r. powołany został w skład 4. kompanii batalionu średzkiego. Pod dowództwem aspiranta oficerskiego Ignacego Nowaka 4 kompania skierowana została na Front Północny Powstania Wielkopolskiego w rejon Kcyni.

4. kompania, w której służył Ignacy Stołowski obsadziła  pododcinek Ludwikowo-Paterek trwając na nim aż do zakończenia działań zbrojnych tj. do 18 lutego 1919 r.

Po zakończonych działaniach powstańczych 4 kompania weszła w skład; najpierw 8. Pułku

Strzelców Wielkopolskich a następnie w skład 62. Pułku Piechoty. Po przeszkoleniu w Bydgoszczy trafił na  Front Wschodni do miejscowości Berezyna, walczył także na Litwie.

Od 1931 r. mieszkał w Środzie. W 1939 r. zmobilizowany trafił do batalionu wartowniczego Gnieźnie i  trafił na front w okolice Warszawy.

Po wojnie, aż do emerytury pracował  na PKP.Był żonaty, w związku małżeńskim przeżył 63 lata, miał czworo dzieci, doczekał się  trójki  wnuków, czworo prawnuków i jednego praprawnuka.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Powstańczym, Medalem za Warszawę, Medalem za Wojnę Obronną 1939, odznaką za Wkład w Rozwój  Województwa Poznańskiego. W 80-tą rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego otrzymał z rąk premiera pamiątkową szablę.

10 listopada 2000 r.  otrzymał z rąk Burmistrza M. Jacków medal „Ad valorem” przyznany przez Radę Miejską w Środzie Wlkp.

Zmarł 1 stycznia 2001 w Środzie Wielkopolskiej, pochowany na Kwaterze Powstańców Wielkopolskich 4 stycznia 2001 r. jako ostatni z średzkich Powstańców. Jego nazwisko figuruje na tablicy pamiątkowej Powstańcy Wielkopolscy 1918-1919 odsłoniętej na Kwaterze Powstańców Wielkopolskich w 2005 r.